Naučnici su prvi put primjetili blage poremećaje izazvane kretanjem crnih rupa koje blago stežu i rastežu sve u univerzumu.
Tvrde da mogu da „čuju“ gravitacione talase niske frekvencije – poremećaje u gravitacionom polju koji naizmenično sabijaju i rastežu prostor-vrijeme kroz koji prolaze, a šire se slično kao što se talasi šire vodom i stvaraju ih ogromni objekti koji se pomjeraju i sudaraju.
– Ovo je zaista prvi put da imamo dokaze o ovom pomjeranju na nivou čitavog univerzuma – kaže kodirektorka Sjevernoameričke nanohercne opservatorije za gravitacione talase, Maura Maklaflin.
Albert Ajnštajn je predvidio da kada se ogromni objekti kreću kroz prostor i vrijeme – stvaraju poremećaje koji se kreću kroz čitav svemir.
Naučnici nekada nazivaju te poremećaje pozadinskom muzikom univerzuma.
Iako su 2015. godine dokazali da je Ajnštajn bio u pravu, dosadašnje metode, međutim, mogle su da uhvate te talase u visokim frekvencijama, objašnjava astrofizičarka sa Univerziteta Jejl Kijara Mingareli.
Poremećaji koji se detektuju na višim frekvencijama dolaze od specifičnih događaja, kada se relativno manje crne rupe i mrtve zvijezde sudare. Za ovo otkriće 2017. je dodijeljena Nobelova nagrada, a ono je omogućilo novu vrstu istraživanja svemira – astronomiju gravitacionih talasa. Do danas je registrovano stotinak događaja koji su stvorili gravitacione talase.
U novom istraživanju, naučnici su tražili talase na mnogo nižim frekvencijama, koji se godinama i decenijama kreću kroz prostor i dolaze od nekih od najvećih objekata u univerzumu – supermasivnih crnih rupa milijardama puta masivnijim od našeg Sunca.
Galaksije širom univerzuma se konstantno sudaraju i spajaju. Dok se to dešava, naučnici vjeruju da džinovske crne rupe u centrima tih galaksija ulaze u neku vrstu „plesa“ međusobno prije nego što se uruše jedna u drugu.
