Britanski nobelovac i jedan od najpoznatijih dramskih pisaca Harold Pinter (1930-2008), koji je bio poznat i kao oštar kritičar britanske i američke spoljne politike, umro je 24. decembra 2008. godine.
Njegova najznačajnija djela su: „Nastojnik“, „Povratak“, „Ničija zemlja“, „Stara vremena“ i „Rođendan“.
Pinter je bio glumac, pjesnik, scenarista i politički aktivista koji je javno kritikovao NATO bombardovanje Srbije 1999. godine i izručenje Slobodana Miloševića Hagu.
Od anonimnog i ne baš gledanog mladog dramskog pisca postao je pozorišna mjera za sve teatre u Velikoj Britaniji, ali i svijetu.
Kada je Pinter počeo da piše, 1957. i 1958. godine, samo jedna osoba, od ukupno sedam gledalaca na tadašnjoj izvedbi njegove sada slavne drame „Rođendanska zabava“, shvatila je da je riječ o originalnom i veoma talentovanom piscu. To je bio kritičar „Sandej tajmsa“ Harold Hobson.
Pinter je imao jevrejsko porijeklo i odrastao je u vrijeme antisemitske propagande. Imao je trinaest godina kada mu je bombardovana kuća u Londonu.
On je među rijetkim dramskim piscima koji su dobili Nobelovu nagradu za književnost, zajedno sa Luiđijem Pirandelom, Judžinom O`Nilom i Semjuelom Beketom.
Harold Pinter snažno se protivio Zalivskom ratu 1991. godine, NATO bombardovanju Srbije 1999, ratu u Avganistanu 2001. i invaziji na Irak 2003.
Odlično je poznavao britansko društvo u cijelosti – od radničke, niže, do srednje i visoke klase. Njegovi dramski dijalozi obilježeni su kolokvijalnim jezikom, a pisanje je shvatao kao instinkt.
U dramu je uveo pauzu, smatrajući da u ozbiljnoj predstavi označava „trenutak tišine za glumca i publiku, te predstavlja važan dramski efekat“.
Kritičari Pintera često stavljaju uz Beketa i pozorište apsurda, dok je on sebe smatrao realistom.
Bio je korak ispred svih, u čemu su saglasni i kritičari i Pinterovi savremenici.
