Srpski glumac, reditelj i pisac pozorišnih komada, humorističkih feljtona i komedija Ilija Stanojević (1859-1930), poznat kao Čiča-Ilija, rođen je 7. avgusta 1859. godine.
Bio je najpopularniji komičar svog vremena, izuzetno omiljen glumac, živog i spontanog humora i bogatog duha.
Izuzev četiri godine u Srpskom narodnom pozorištu u Novom Sadu, cijelu karijeru proveo je u Narodnom pozorištu u Beogradu.
Napisao je lakrdiju s pjevanjem „Dorćolska posla“, a sa Jankom Veselinovićem komediju s pjevanjem „Potera“.
Ostavio je snažan pečat među beogradskim boemima koji su se okupljali u Skadarliji.
Publiku je posebno oduševljavao ulogama Papa-Naska („Dorćolska posla“), Kir Janje u istoimenoj komediji, Vuleta Pupavca u „Podvali“, Kalče u „Ivkovoj slavi“, Srete čizmara u „Zloj ženi“, Štancike u „Izbiračici“, Falstafa u „Veselim ženama“, Tkača Cedulje u „Snu letnje noći“, Polonija u „Hamletu“…
Ilija Stanojević je jedan od nastarijih srpskih glumaca, prvi srpski režiser i jedan od prvih filmskih glumaca u srpskim krajevima.
Snimio je prvi domaći srpski film 1911. godine. Film se zvao „Život i dela besmrtnog vožda Karađorđa“. Čiča Ilija bio je i režiser i glumio turskog pašu i ubicu Karađorđa.
Jedno vrijeme 1913. bavio s i ugostiteljstvim i držao kafanu „Kod dva astala“ u Jagodini.
Umro je 1930. godine.
