Pisac Milovan Glišić, jedan od začetnika realizma u srpskoj književnosti, rođen je 7. januara 1847. godine.
Glišić je studirao u Beogradu tehniku i filozofiju, uređivao novine i bavio se pozorišnom dramaturgijom.
On je napisao tridesetak pripovjedaka, dvije komedije, a i prevodio je sa francuskog i ruskog jezika.
U doba kada je Svetozar Marković zagovarao „novu nauku“ i kad se u javnom životu digla povika na neprosvijećeno i nesavjesno činovništvo, te na zelenaše i „kaišare“, koji su ugnjetavali narod, Glišić stvara seoske pripovjetke u duhu naprednih ideja, ustajući u odbranu sela i seljaka od varoških zelenaša.
Milovan Glišić umro je 1908. godine u Dubrovniku, gdje se liječio od tuberkuloze, a u tom gradu je i sahranjen.
