Sa današnjeg obilježavanja 32 godine od zločina nad Srbima u bratunačkom selu Kravica na Božić 1993. godine poručeno je da ovaj monstruozni zločin nikada ne smije biti zaboravljen i da bez procesuiranja i osude počinilaca na ovim i drugim srpskim stratištima nema perspektive i suživota u BiH.
Kod spomen-krsta u Kravici služen je parastos za 163 Srba iz ovog sela i okolnih zaselaka stradalih tokom Odbrambeno-otadžbinskog rata, od kojih su 49 ubile muslimanske snage iz Srebrenice predvođene Naserom Orićem, na Božić prije 32 godine.
Nakon parastosa vijence kod spomen-obilježja položili su premijer Republike Srpske Radovan Višković, potpredsjednik Narodne skupštine Petko Rankić, a cvijeće izaslanici srpskog člana i predsjedavajuće Predsjedništva BiH Boško Tomić i predsjednika Srpske Marko Mrkajić.
Cvijeće su položili i ministar rada i boračko-invalidske zaštite Danijel Egić, predsjednik Boračke organizacije Republike Srpske Radan Ostojić, načelnik opštine Bratunac Lazar Prodanović i načelnici i predsjednici skupština još nekoliko opština regije Brač, te delegacije Crvenog krsta Srpske, Udruženja žena žrtava rata, Udruženja logoraša regije Birač i organizacija proisteklih iz minulog rata iz birčanskih opština.
Iz Kravice je danas poručeno da se mir i povjerenje ne mogu graditi dok se zločinci nekažnjeno kreću ovim prostorima i dok pravosuđe BiH krije predmete u vezi sa masovnim ratnim zločinima nad Srbima u Kravici, Bjelovcu, Skelanima, Ratkovićima, Zalazju, Brežanima, Krnjićima, Podravanju, Fakovićima i još nekim selima oko Bratunca i Srebrenice, ali i u drugim dijelovima Republike Srpske.
Načelnik opštine Bratunac Lazar Prodanović rekao je da je Kravica simbol srpskog stradanja.
– Pravda neće biti zadovoljena dok ne budu odgovarali oni koji su počinili zločin u Kravici. Srbi su izgubili povjerenje u pravosuđe BiH i nema povjerenja dok ne bude presuda za počinioce brojnih zločina nad Srbima tokom rata u BiH – poručio je Prodanović.
Ratni vojni invalid i jedan od komandira odbrane Kravice Dragan Nikolić rekao je da je na Božić 1993. u ranu zoru počeo masovni napad na cijelu, rijetko popunjenu liniju odbrane Kravice.
– Nekoliko hiljada muslimanskih vojnika napalo je sa svih strana uz povike „alahu egber“, galamu, lupanje raznim metalnim predmetima i stvaranje buke. Kada je lnija probijena nastupio je masakr nad civilima, a onda pljačka i paljevina. Išle su stotine žena, upadale u kuće iznoseći što su htjele, a onda je sve popaljeno – prisjetio se Nikolić tog krvavog Božića.
On kaže da muslimanski vojnici nikoga nisu ostavljali živog, te da su nepokretnu staricu sedam puta proboli bajonetom.
– Ovdje nije vođen građanski, nego vjerski rat. Zločinci su napadali na najveće srpske praznike – Božić, Petrovdan, Đurđevdan, Vidovdan i ubijali sve što su stizali, kao da su htjeli da omalovaže srpske praznike i pokažu da je njihov bog veći – reka je Nikolić.
Muslimanske snage iz Srebrenice pod komandom Nasera Orića, uz pomoć jedinica sa bratunačkog, vlaseničkog i zvorničkog područja nastavile su progon, ubistva i uništavanje srpskog stanovništva i imovine tokom cijele 1992. i početkom 1993. godine.
Nakon brojnih zločina počinjenih u srpskim selima oko Srebrenice i Bratunca u prvoj godini građanskog rata u BiH, Orićevi džihadisti su svoj krvavi pir nastavili i 1993. godine, kada su na pravoslavni Božić upali u Kravicu ubivši 49 mještana, a još 80 je ranjeno. Sedam ih je nestalo, a pet ih nije pronađeno ni nakon 32 godine. Među nestalima tog dana su dvije žene.
Na Božić je selo opljačkano i zapaljeno je 688 srpskih kuća na širem području Kravice. Uništeno je oko 2.000 pomoćnih i 27 društvenih objekata.
Oko 1.000 stanovnika ostalo je bez domova u jednom danu i kroz smetove se probilo prema Drini izbjegavši sigurnu smrt prelaskom u Srbiju. Bez jednog ili oba roditelja ostalo je 101 dijete.
Od početka rata do polovine 1995. godine muslimanske snage iz Srebrenice stalno su upadale u srpska sela oko ovog mjesta, Bratunca, Milića, Skelana i Zvornika, ubijajući sve što stignu, pljačkajući i paleći srpsku imovinu, a zarobljene su mučili, masakrirali, odsijecali im glave i pokazivali ih u Srebrenici.
Ta praksa nije prekinuta ni nakon proglašavanja Srebrenice zaštićenom zonom UN u aprilu 1993. godine.
