Njegova svetost patrijarh srpski Porfirije rekao je večeras u Beogradu, na obilježavanju Dana sjećanja na stradale u NATO agresiji na SR Jugoslaviju 1999. godine, da je dragocjeni dio srpskog identiteta međusobna solidarnost, hrišćanski odnos prema životu.
– U vrijeme bombardovanja tih 78 dana dijelili smo sve među sobom što je bilo neophodno. Svi smo svejdoci duboke hrišćanske ljubavi i solidarnosti našega naroda koja je utkana u njega, naroda koji ispunjava božansku zapovijest – ljubi bližnjega svoga – istakao je patrijarh Porfirije.
Njegova svetost je naglasio da se to pokazuje i u ovo današnje vrijeme epidemije virusa korona, kada su vitezovi ljekari i mnogi drugi ljudi.
Patrijarh Porfirije je istakao da je večerašnje okupljanje ne zbog toga da bi se sudilo, nego da bi se sjećali nevino stradalih i rekli šta je istina.
– Da bismo se zajedno, svenarodno, sjetili nesretnih dana prije 22 godine, prije svih da se sjećamo i molimo za nevine žrtve. Siguran sam i da mi treba da se molimo njima, jer je njih Bog upisao u vječnost – naglasio je patrijarh Porfirije.
Njegova svetost je naglasio da su u NATO bombardovanju Srbije, tokom koje se srpski narod branio od agresije, stradali nevini ljudi.
Patrijarh Porfirije je podsjetio da su mnogi junaci dali život na braniku otadžbine.
– I mi moramo da se molimo njima, zato što ih je Bog upisao u knjigu vječnosti. Večeras želim da istaknem da se u tih 78 dana kod našeg naroda, ne samo kod onih koji su branili mostove, nego i kod drugih koji su se sklanjali od bombi, tada projavila jedna suštinska osobina našeg etosa, dragoceni dio našeg identiteta, a to je međusobna solidarnost i hrišćanska ljubav za bližnje – istakao je patrijarh Porfirije.
Na današnji dan, prije 22 godine u 19.45 časova oglasila se prva sirena za vazdušnu opasnost u Srbiji koja je signalizirala početak NATO agresije na SR Jugoslaviju.
Zemlje NATO-a napad su izvršile bez dozvole Savjeta bezbjednosti UN, a tokom 78 dana agresije korištena su ubojita sredstva zabranjena međunarodnim konvencijama, uključujući kasetne bombe i granate napunjene osiromašenim uranijumom.
Uništeni su brojni privredni i infrastrukturni objekti.
Ukupna ratna šteta procijenjena je na više od 100 milijardi dolara, ne računajući neprocjenjivu štetu nanesenu prirodnoj sredini i dugoročne posljedice po zdravlje ljudi.
U velikim civilnim razaranjima, nezabilježenim u savremenoj svjetskoj istoriji, ubijeno je nekoliko hiljada ljudi, a više od 6.000 zadobilo ozbiljne povrede, koje su u velikom broju izazvale trajni invaliditet.
